Het is inmiddels een fijne traditie van de Lingerenners geworden om regelmatig in het buitenland te fietsen. Het ene jaar zoeken we wat verder weg naar mythische cols, terwijl we het andere jaar dichter bij huis, maar net over de grens, op de fiets stappen. Dit jaar vertrok een groep van ongeveer dertig Lingerenners naar La Bresse, de perfecte uitvalsbasis voor talloze ritten in het hart van de Vogezen.

Routenetwerk snel in kaart gebracht
Vier enthousiaste leden vertrokken al op maandag naar Frankrijk, gevolgd door de rest van de club op woensdag. De evenementencommissie had een prachtig, fietsvriendelijk hotel gevonden dat een schot in de roos bleek te zijn. Terwijl heel Europa onder de hitte gebukt ging, was het in de Vogezen niet anders. De hoge temperaturen voorspelden al dat er flink wat vocht verloren zou gaan tijdens de vele beklimmingen. Gelukkig hadden de vier verkenners het routenetwerk snel in kaart gebracht, zodat de rest van de groep op woensdag meteen op de fiets kon springen. Dit ritme bleef de daaropvolgende dagen gelijk: ontbijten, fietsen, zwemmen en ontspannen, om ’s avonds weer gezamenlijk aan tafel te schuiven.

Ieder zijn eigen tempo bergop
De groep was divers en elke reguliere groep (A+, A, B en C) was vertegenwoordigd. Aan tafel werden routes en ervaringen uitgewisseld en spontaan vormden zich kleine groepjes. Onderweg werd niet alleen gefietst, maar ook volop genoten van de omgeving en de lokale horeca. Hoewel de sfeer altijd gezellig was, blijft het klimmen een individuele uitdaging. Iedereen vond zijn eigen tempo bergop. Zoals verwacht blonk de een hierin uit, terwijl de ander het wat zwaarder had, maar bovenop de beklimmingen werd er altijd geduldig op elkaar gewacht.

‘Monstertocht op het programma’
Op de ‘rustdag’ werd er zelfs aan een andere sport gedaan: een aantal Lingerenners waagde zich op de rodelbaan, waarbij er zelfs eentje uit de bocht vloog! Hoewel deze dag eigenlijk bedoeld was voor rust, hield het actieve thema stand, maar de benen werden wel gespaard voor een andere traditie. Bij iedere buitenlandtrip staat er namelijk een ‘monstertocht’ op het programma, geheel volgens de wetten van de Lingerenners. Dit keer was de beroemde Trois Ballons aan de beurt, een cyclo die op het verlanglijstje van menig wielrenner staat. De Ballons zijn de hoogste beklimmingen in de Vogezen, te herkennen aan een weerstation op de top – een welkome afleiding tijdens het afzien.

De zaterdag vormde letterlijk het hoogtepunt van de week, met zowel lange afstanden als pittige hoogtemeters. De echte toppers van de vereniging gingen de uitdaging aan en fietsten bijna 170 kilometer met 4000 hoogtemeters. Voor de overige Lingerenners was 145 of 100 kilometer voldoende. Typisch voor het groepsgevoel dat tijdens zo’n week ontstaat, was het ontvangstcomité dat bij het hotel klaarstond om de eerste heldenverhalen in ontvangst te nemen. Veel gehoorde opmerkingen gingen over de hoge temperaturen, die de omstandigheden extra zwaar maakten. Maar eigenlijk was dat een luxeprobleem, aangezien de Vogezen berucht zijn om hun grillige weersomstandigheden. Onder natte omstandigheden zouden de afdalingen een heel andere uitdaging zijn geweest.

Gezelligheid en saamhorigheid
De zondagochtend voelt tijdens zo’n fietstrip altijd wat vreemd. Sommige Lingerenners vertrekken vroeg, zonder te wachten op het ontbijt, terwijl anderen nog even samen ontbijten en terugblikken op de afgelopen dagen. Er worden al nieuwe plannen en ideeën voor de volgende trip besproken, een onderwerp voor de komende ledenvergaderingen. Deze reis bewees opnieuw dat een fietsvakantie vanuit de vereniging door elke deelnemer wordt gewaardeerd. Niveau, leeftijd, snelheid en motivatie lijken daarbij geen grote rol te spelen. Ondanks de uitdagingen van de bergen was er voor iedereen een mooie rit te vinden. Wat telkens weer opvalt, is dat de gezelligheid en saamhorigheid van de club tijdens deze paar dagen in volle glorie tot uiting komen.