Ergens in het najaar van 2015 kwam er binnen de Lingerenners idee op om met een groep de befaamde Marmotte te gaan rijden in 2016. Na een rondvraag onder een aantal leden bleek al snel dat er voldoende belangstelling was en werd onderzocht wat er allemaal bij kwam kijken om zoiets te organiseren en wat het zou gaan kosten. Al snel bleek dat de kosten voor veel leden te hoog zouden uitvallen. De organisatie van de Marmotte vereist voor deelname een prijzige medische verklaring en samen met het inschrijfgeld, vervoer en verblijf kwam deelname uit op rond de €500.

We zijn toen gaan onderzoeken of we de tocht zelf konden gaan organiseren en kwamen in contact met de organisatie ‘Chalet Beyond’. Zij zijn opgericht door fanatieke fietsers en hebben op diverse plaatsen in Europa chalets of fietshotels. Zij bieden daarbij niet alleen een verblijfplaats maar regelen alles rondom het fietsevenement. Met de door hen uitgebrachte offerte bleek het ineens wel haalbaar om de reis te organiseren en is de vraag uitgegaan wie er mee wilde naar Frankrijk. Uiteindelijk gingen we een reis organiseren voor 17 deelnemers, onderstaand is het verslag van Johan Kruger.

Voorbereiding

Het mag duidelijk zijn dat je niet zomaar een van de zwaarste eendaagse bergtochten kunt rijden. Daarvoor moet je zoals dat heet, genoeg kilometers in de benen hebben. Met ander woorden er moest getraind gaan worden. Om erachter te komen wat de huidige conditie was van de deelnemers werd er door de meesten begin 2016 een inspanningstest gedaan bij onze sponsor Fysioteam. Met dat als startpunt werden er trainingsschema’s gemaakt om ervoor te zorgen dat iedereen zo geprepareerd mogelijk aan de tocht der tochten zou beginnen. We hebben in die voorbereidingen veel lol gehad. We zijn een aantal keren bij elkaar geweest en er zijn de nodige trainingen gedaan waarbij ook de nodige hoogtemeters zijn gemaakt. Ook zijn er de nodige toertochten met hoogtemeters gereden.

Aankomst en trainingsrit

Aldus werd er in eigen auto’s op woensdag 7 september afgereisd naar Oz en Oisans. In dit plaatsje is op een hoogte van 1350 meter het prachtige chalet van Chalet Beyond gelegen. Diverse leden hebben die zelfde middag nog de eerste rit gemaakt door op de fiets af te dalen naar het dal om vervolgens via de prachtige route met veel haarspeldbochten weer terug te klimmen naar het Chalet. Begin van de avond waren de meeste deelnemers gearriveerd en mochten we genieten van een heerlijk driegangen diner dat door het team van Chalet Beyond voor ons was gekookt. Vervolgens werd op het balkon met uitzicht op de bergen genoten van de zonsondergang. Vermoeid van de lange reis gingen de meesten al bijtijds naar bed om goed uit te rusten voor wat er de volgende dag op ons wachtte; de trainingsrit.

Bij het ontbijt op donderdagochtend merkte je echt al de opwinding van wat we die dag gingen doen. Een trainingsrit maken van 80-90 km om te wennen aan de ijlere lucht op de hoogte in de bergen en aan het klimmen in het hooggebergte. Na de gebruikelijke checks van de fietsen gingen we van start met 2 fietsbegeleiders van Chalet Beyond. Via een fantastisch mooie route werd die dag ongeveer 83 km gefietst met 2300 hoogtemeters via Les Deaux Alps en een gedeelte van de Alp d’Huez route. Moe maar voldaan keerden we terug bij het chalet waar we de rest van de tijd vulden met lekker bij kletsen en elkaar beter leren kennen. ’S avonds werden we weer door het team van Chalet Beyond verwent met een heerlijk diner en mochten we weer genieten van het weergaloze uitzicht van de zon die langzaam achter de bergketen zakte.

Vrijdag was onze vrije dag. Hier is door iedereen een eigen invulling aan gegeven. Sommigen hebben lekker gerelaxt in het chalet, anderen zijn nog een korte rit wezen fietsen en weer anderen zijn er met de auto op uit gegaan om de omgeving te bekijken of vast met de auto een stukje van de Marmotte route te verkennen. Die extra dag was erg prettig om goed te wennen aan de ijle lucht, dat gingen we op de grote dag erna echt merken.

De grote dag van de Marmotte

Zaterdag ging voor 17 Lingerenners een droom in vervulling met het rijden van de befaamde Marmotte. Er werd vroeg opgestaan en ontbeten, de meesten stonden rond 5 uur al naast het bed. Na het ontbijt de laatste preparaties en vervolgens vertrokken we met de hele groep vanuit Oz en Oisans om af te dalen naar het begin van de Marmotte route. We werden gevolgd door een autobusje  met fietsaanhanger van Chalet Beyond wat voor veel gemak heeft gezorgd tijdens de hele rit. De bus heeft ons na elke klim en afdaling opgewacht met water en proviand en we konden extra kleding tijdens het klimmen in de auto kwijt om als dat nodig was voor een afdaling weer aan te trekken. Verder gaf dat de mogelijkheid om als iemand om wat voor reden dan ook niet verder kon fietsen met de auto verder mee te rijden. Ideaal dus.

De eerste serieuze klim van de dag was de Glandon, een klim van ongeveer 750 naar 1850 meter over een 21 km. Afgesproken was dat iedereen op zijn eigen tempo naar boven zou fietsen en we op de top zouden hergroeperen om vervolgens gezamenlijk de afdaling te maken. Het dal lag op een hoogte van 450 meter en inmiddels was er een 54 km afgelegd. Na een korte stop en wat gegeten en gedronken te hebben begonnen we aan de volgende klim. Die bestond uit de Telegraph, een klim van ongeveer 750 meter naar ruim 1500 meter over 15 km met na een korte afdaling een verdere klim naar de top van de Galibier op 2560 meter hoogte van bijna 18 km.

Na de Telegraph fietste ieder op eigen tempo de rest van de tocht waarbij de bus van Chalet Beyond bij iedere klim en afdaling op de laatste renner zou wachten oma vervolgens door te rijden naar het volgende ontmoetingspunt. Tot en met de Telegraph hebben we ook uitstekend weer gehad. Er was voor het einde van de dag regen met onweer voorspelt en dat begonnen we te merken in de klim naar de top van de Galibier. Sowieso zakt de temperatuur in de bergen 1 graad per 100 meter die je klimt, nu begon de lucht te betrekken en maakte de drukkende warmte langzaam plaats voor koelte om vervolgens over te gaan in kou. Vanuit het dal waar het rond de 30 graden was waren we 2100 meter geklommen en was het met rond de 6 graden erg koud. Inmiddels begon het ook te regenen en dus trok iedereen op de top van de Galibier arm en beenstukken aan en kwamen de regenjacks tevoorschijn. In de regen werd vervolgens de 45 km lange afdaling aangevangen naar de voet van de Alp d’Huez. En koud dat het is om in de regen bij die temperatuur af te dalen, het was echt afzien! Het deelnemersveld was inmiddels verspreid over een grote afstand waarbij in groepjes van 2 of meer renners werd geklommen en afgedaald. Gelukkig was het gaandeweg de afdaling weer droog geworden en was ook de temperatuur weer wat opgelopen zodat de arm en beenstukken en de regenjacks weer in de bus konden worden opgeborgen.

De laatste klim van de dag was de bekende Alp d’Huez met zijn 21 bochten. Inmiddels zaten de deelnemers al ruim 10 uur in het zadel waarbij al 160 km was overbrugd met een hoogteverschil van ongeveer 3800 meter. Nu diende nog een 12 km met 1031 meter hoogte overbrugt te worden. Wat kunnen je benen dan zeer gaan doen in zo’n laatste klim. Niemand was meer echt fris alhoewel de een nog wat meer reserves over had dan de andere. Dan blijkt dat menige Lingerenner over onvermoede krachten te beschikken. Uiteindelijk is iedereen, soms alleen nog maar op karakter, boven op de Alp d’Huez aangekomen. Speciale vermelding gaat naar Ernst van der Velde en Frank Smulders die ontzettend hebben afgezien maar die op karakter en met de hulp van Barto van Soelen die de hele dag bij hen is gebleven de tocht volbracht hebben. Gesloopt maar tevreden werd vervolgens naar het chalet teruggekeerd waarbij een deel van de groep met de bus van Chalet Beyond mee kon en een gedeelte per fiets afdaalde naar het dal om vandaar met de auto het laatst stukje terug te rijden naar het chalet. Ronald Boogaard heeft zelfs de klim terug nog gemaakt omdat er in de auto’s te weinig plek was, een echte doorbijter!

Terug in het chalet was het tijd om te douchen en wachtte ons heerlijke BBQ met buffet. En dan is het natuurlijk tijd voor de stoere verhalen. Over het afzien, de hoogte en de dieptepunten, de momenten van euforie als je de klim had gehaald en de momenten dat je er doorheen zat omdat je in de ijzige kou en de regen af moest dalen van de Galibier en dan die laatste klim van de verdraaide Alp d’Huez met zij 21 bochten waar maar geen eind aan kwam. Allemaal voelden we ons helden en dat waren we zeker in onze eigen ogen ook. Al vrij snel na het eten gingen de meesten naar bed. Het lichaam was hard aan een aantal uren slaap toe en tenslotte gingen we ook de dag erna weer terug naar huis. De volgende morgen na het ontbijt was het snel inpakken, alles in en op de auto’s laden en vertrokken we terug naar Nederland. Moe en stijf stapten we in de auto in de hoop dat we onderweg verder uit konden rusten. En wat hebben we een paar fantastische dagen gehad. Het Chalet en het team van Chalet Beyond was top, het eten was top, de onderlinge gesprekken en contacten waren top en het fietsen ging top. Veel lol gehad met grappen en grollen en heel veel gelachen. We boffen ook dat zich op een lekke band na geen incidenten hebben voorgedaan, geen ernstige valpartijen, niets. Het lijkt een beetje op de reclame van die creditcard, sommige dingen in het leven zijn onbetaalbaar…

Inmiddels zijn we alweer 2 maanden verder. Binnenkort gaan we met elkaar de reis evalueren en plannen maken voor de toekomst. Want een ding is zeker, dit smaakt naar meer! Gekeken wordt al om de volgende keer weer zoiets te organiseren naar bijvoorbeeld de Stelvio, of naar… En met de enthousiaste verhalen van alle deelnemers van deze editie kan het niet anders dan dat we volgende keer met een nog grotere groep Lingerenners op pad gaan.